Opis

„Brzydkie kaczątko” czyli jak z gąsienicy powstaje piękny motyl. Jakkolwiek fruwające nad kwiatami motyle wywołują zachwyt lub przynajmniej przychylne reakcje wśród ludzi, to już pełzające gąsienice raczej nie cieszą się takim powodzeniem. My się zachwycamy i tym i tym i Wam polecamy to samo! Przecież gąsienice są kosmicznie, magicznie piękne! Ale po kolei!

Wszystko zaczyna się od złożenia przez samice jaj, z których wykluwają się właśnie gąsienice. A one zaś to małe istotki z ogromnym apetytem. Całe dnie spędzają na jedzeniu liści! W pewnym momencie, gdy wskazówka biologicznego zegara zbliża się do godziny 0 gąsienica przestaje jeść i rozpoczyna przygotowania do największej metamorfozy w swoim życiu. Wiele gatunków wytwarza w tym czasie oprzędy lub kokony, wewnątrz których formuje się poczwarka. We wnętrzu poczwarki zachodzi jedna z najniezwyklejszych na Ziemi przemian. Poczwarka jest typu zamkniętego, to znaczy, ze nie możemy zobaczyć tej przemiany, jest całkowicie zamknięta. Po odpowiednim czasie chitynowa osłonka pęka, jak skorupka jajka gdy na świat przychodzi pisklę. Oto nadchodzi oczekiwany moment „narodzin” motyla. Po chwili z poczwarki wyłania się jednak nie piękny motyl monarcha a wymięty, sześcionożny korpus, który niezdarnie wchodzi na pierwszą spotkaną gałązkę. Dopiero po kilku minutach skierowane ku dołowi, wiotkie skrzydła nabierają właściwych kształtów. W innym wypadku, od razu uformowane skrzydła tych zwierząt nie zmieściłyby się w ciasnej osłonie poczwarki. W momencie prostowania skrzydeł motyle dosłownie je pompują. Szkielet skrzydeł tworzą bowiem rurki, które w kontakcie z powietrzem twardnieją, nadając im pożądaną sztywność i wytrzymałość. Tak oto „przychodzi na świat” postać dojrzała motyla tzw. imago.
Motyl Monarchy to zapylacz, a jego rozpiętość skrzydeł sięga 10 cm! Motyl monarcha znany jest z tego, że podobnie jak ptaki, migruje co roku na południe w cieplejsze rejony. Jesienią miliony monarchów opuszczają północną część Stanów Zjednoczonych i Kanadę i wędrują na zimowiska położone w Meksyku, gdzie gromadzą się w ogromnych koloniach w zalesionej okolicy i przez cztery miesiące hibernują. Motyli jest tak dużo, nawet 180 milionów osobników, że w całości pokrywają drzewa, które stają się jednolitą, falującą masą. Upakowane ciasno na drzewach, trzymają się razem, by utrzymać ciepło i przetrwać zimową hibernację. (źródło informacji: ekologia.pl i „Biologia” Villee).  Jeżeli do zabawy chcesz użyć ciastolinę, możesz kupić ją tutaj